ژنتیک در سلول‌های ایمنی

سیستم ایمنی پستانداران به بیشتر آنتی ژن‌هایی که با آن ها برخورد می‌کند، پاسخ می‌دهد. این توانایی سیستم ایمنی به خاطر تنوع بسیار زیاد در مولکول‌های گیرنده لنفوسیتی است. تنوعی که در گیرنده‌های لنفوسیتی (لنفوسیت‌های B و T) در گردش یک انسان وجود دارد، گنجینه ایمنی نامیده می‌شود. تنوع گنجینه گیرنده‌های لنفوسیتی به وسیله تعداد زیادی از قطعات ژنی ایجاد می‌شود که جهت ایجاد ژن عملکردی، بازآرایی انجام می‌دهند. تکامل آنها در مغز استخوان (سلول B) و در تیموس (سلول T) در غیاب آنتی ژن ایجاد می‌شود. لنفوسیت‌هایی که مراحل تکامل را به طور موفقیت آمیزی پشت سر می‌گذارند، اجازه ورود به گردش خون و بافت‌های ایمنی ثانویه و پاسخ‌دهی به آنتی‌ژن‌های بیگانه را کسب می‌نمایند. طی مراحل بلوغ مولکول‌های سطحی، فاکتورهای رونویسی و مولکول‌های سیتوپلاسمی خاصی به طور منظم بیان می‌شوند تا مراحل تکامل، تعهد و بلوغ لنفوسیتی همراه با مراحل بازآرایی ژنی و ایجاد تنوع به طور هماهنگی پیش بروند. بسیاری از سازوکارهای ایجاد تنوع در لنفوسیت های B و T مشابه است که جزئیات مراحل ایجاد تنوع در این کتاب بررسی می‌شوند. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد لنفوسیت‌های B تعویض ایزوتایپ زنجیره سنگین طی پاسخ‌های ایمنی است که بدون تغییر ویژگی آنتی‌بادی، آنتی‌ژن هدف را با اعمال بیولوژیکی متناسب آن آنتی‌ژن مورد هدف قرار می‌دهد. نحوه انجام این فرآیند با جزئیات آن توضیح داده شده است. از ویژگی‌های دیگر، پاسخ لنفوسیت‌های B افزایش میل ترکیبی آنتی‌بادی‌های تولید شده در اثر برخوردهای مکرر با آنتی‌ژن است که نحوه انجام چنین پدیده‌ای بر اثر هایپرموتاسیون سوماتیک است که بعد از برخورد با آنتی‌ژن در ناحیه متغیر زنجیره‌های سبک و سنگین اتفاق می‌افتد. افزون بر این پیرامون مولکول‌های MHC کلاس I و کلاس II که هم در تکامل تیموسی لنفوسیت‌های T (گزینش مثبت تیموسی) و هم شناسایی آنتی‌ژن توسط لنفوسیت‌های T بالغ نقش مهمی دارند، به طور مفصل بحث شده است. در ادامه در ارتباط با تبدیل ژنی، گیرنده‌های سطح سلول NK و همچنین گیرنده‌های سطح پلاکت به طور مختصر توضیح داده خواهد شد. سیستم ایمنی پستانداران به بیشتر آنتی ژن‌هایی که با آن ها برخورد می‌کند، پاسخ می‌دهد. این توانایی سیستم ایمنی به خاطر تنوع بسیار زیاد در مولکول‌های گیرنده لنفوسیتی است. تنوعی که در گیرنده‌های لنفوسیتی (لنفوسیت‌های B و T) در گردش یک انسان وجود دارد، گنجینه ایمنی نامیده می‌شود. تنوع گنجینه گیرنده‌های لنفوسیتی به وسیله تعداد زیادی از قطعات ژنی ایجاد می‌شود که جهت ایجاد ژن عملکردی، بازآرایی انجام می‌دهند. تکامل آنها در مغز استخوان (سلول B) و در تیموس (سلول T) در غیاب آنتی ژن ایجاد می‌شود. لنفوسیت‌هایی که مراحل تکامل را به طور موفقیت آمیزی پشت سر می‌گذارند، اجازه ورود به گردش خون و بافت‌های ایمنی ثانویه و پاسخ‌دهی به آنتی‌ژن‌های بیگانه را کسب می‌نمایند. طی مراحل بلوغ مولکول‌های سطحی، فاکتورهای رونویسی و مولکول‌های سیتوپلاسمی خاصی به طور منظم بیان می‌شوند تا مراحل تکامل، تعهد و بلوغ لنفوسیتی همراه با مراحل بازآرایی ژنی و ایجاد تنوع به طور هماهنگی پیش بروند. بسیاری از سازوکارهای ایجاد تنوع در لنفوسیت های B و T مشابه است که جزئیات مراحل ایجاد تنوع در این کتاب بررسی می‌شوند. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد لنفوسیت‌های B تعویض ایزوتایپ زنجیره سنگین طی پاسخ‌های ایمنی است که بدون تغییر ویژگی آنتی‌بادی، آنتی‌ژن هدف را با اعمال بیولوژیکی متناسب آن آنتی‌ژن مورد هدف قرار می‌دهد. نحوه انجام این فرآیند با جزئیات آن توضیح داده شده است. از ویژگی‌های دیگر، پاسخ لنفوسیت‌های B افزایش میل ترکیبی آنتی‌بادی‌های تولید شده در اثر برخوردهای مکرر با آنتی‌ژن است که نحوه انجام چنین پدیده‌ای بر اثر هایپرموتاسیون سوماتیک است که بعد از برخورد با آنتی‌ژن در ناحیه متغیر زنجیره‌های سبک و سنگین اتفاق می‌افتد. افزون بر این پیرامون مولکول‌های MHC کلاس I و کلاس II که هم در تکامل تیموسی لنفوسیت‌های T (گزینش مثبت تیموسی) و هم شناسایی آنتی‌ژن توسط لنفوسیت‌های T بالغ نقش مهمی دارند، به طور مفصل بحث شده است. در ادامه در ارتباط با تبدیل ژنی، گیرنده‌های سطح سلول NK و همچنین گیرنده‌های سطح پلاکت به طور مختصر توضیح داده خواهد شد.